Un xornal como A Nova Peneira xa inserido na psique colectiva do pobo de Redondela, tan importante para Nós e tan relevante para a miña conformación como ser humano, non podería deixar de Falar con Tatán. El é un artista en sentido estrito. Fixo cinema, teatro, música poesía…Pero se tiveramos que salientar unha faceta, das múltiples que practica, creo que é ser o pai, de Tanxarina, unha compañía de monicreques de enorme prestixio , gañado con talento e esforzo, no noso país.
“ESTAMOS A PREPARAR UN NOVO ESPECTACULO DE MONICREQUES QUE NA NOSA LIÑA FALARÁ DA DIVERSIDADE E DA SOLIDARIEDADE”
De onde ven o teu alcume?
É unha cuestión familiar, que nin sequera eu teño claro a súa procedencia. Creo que foi un alcume agarimoso que me puxo unha familia de farmacéuticos de Redondela cos que tiñamos moita relación
E xa che quedou para sempre?
Pois si, incluso no cinema cando fixen “A lingua das bolboretas” aparezo como Tatán
Desde o 1.983, con Tanxarina, non?
Si, eu aprendín a construír marionetas de fío en Barcelona a principios da década dos 80 co meu profesor Harry Tozer. Comigo , no curso estaba Marga
Con ela formaches Tanxarina?
Si, con ela, e tamén con Esther Cabacés e Elías á volta de Barcelona no ano que antes mencionaches
A composición de agora non é a mesma que a inicial?
Non claro, os anos van pasando e as cousas van mudando. Agora estamos Andrés Giráldez, Miguel Borines e máis eu
Ti es un artista poliédrico. Fas teatro, TV, monicreques, música…
Si. A partir da película de Cuerda que antes che dixen abriuse unha xanela para nós, pois diversificamos a nosa actividade
A policromía artística non é un problema para Tanxarina?
Procuramos sempre respectar o noso calendario, o que, creo eu, nos permitiu manternos como compañía
Con actuacións en zonas xeográficas moi variadas por certo
Pois si, xa desde os nosos inicios actuamos en moitos festivais: Catalunya, Portugal…
Creo que Portugal é moi especial para vós?
Abofé, cunha compañía portuguesa ”Arte imaxe” viaxamos a Austria e Bélxica, e fixemos unha xira europea que durou varias semanas. Para nós foi o inicio dunha xira internacional moi importante enormemente enriquecedora
Os monecos empregados son moi variados?
Si, temos marionetas de fío, marionetas de mesa, luvas , sombras chinesas….procuramos ter unha ampla versatilidade. E sobre todo procuramos mesturar o traballo coral co de manipulación de monecos
Poderías cuantificar o número de espectáculos en todos estes anos?
Creo que son 16.Nós non somos unha compañía ao uso, non producimos cada ano, aproximadamente facémolo cada dous anos e medio
Lembras cal foi o primeiro?
Si:”Rosalín no país do sol”, un espectáculo de marionetas de fío
Reciclades os monecos para espectáculos diversos?
Non é o normal, pero nalgún caso si o fixemos
Cóntanos algo da túa faceta como cantante?
A min a música sempre me interesou moitísimo, escribo letras de cancións, musico poemas. E xa fai uns aniños constituímos un grupo que se chamaba “Corasóns”. A min sempre me interesou a orixinalidade, e alí relaciónome con xente moi importante do mundo da música e animáronme a levar adiante a miña poética musical, e así quitei o meu disco “Tatán chapeau”, grabado con Pablo Vidal en Bamio, con 12 cancións escritas por min e algunha máis que me regalaron Carlos Blanco e Magín Blanco. Sen dúbida teño moito que agradecerlle a Uxía e a todas as persoas que colaboraron na súa realización. Fixemos un traballo moi digno, que incluso chegou á final dos premios Martín Codax
Haberá un segundo disco?
Gustaríame moito gravalo con Alberto Vilas
Neste disco tes unha canción moi importante para ti verdade?
Si, Blanca. Escrita desde o máis profundo de min para a miña parella, a miña compañeira de viaxe, de penas e de alegrías. É unha canción importantísima para min. Cántoa con Uxía que é unha das mellores amigas da miña parella
Blanca fai algún coro non?
Si, ela canta moi ben
Ti tes saído n TVG, que opinas do problema das regueifeiras contra as que quixeron exercer represalias por denunciar a manipulación desa canle?
Eu, solidarízame con esas mulleres desde logo. Creo que é necesario que a TVG sexa realmente pública e non estea ao servizo do goberno .Na tele pública ten que amosar todo o tipo de opcións que existan
Ti tamén practicas o compromiso social e político?
Na medida que podo. Teño a miña propia visión da realidade moi implicada cos ideais republicanos. A miña avoa foi mestra na República e o meu pai sufriu represalias. A miña familia é netamente republicana, nese ambiente crieime e nese ambiente coñecín a obra de García Lorca.
O teu avó estivo en San Simón?
Si, Alberto Marín Alcalde. E despois estivo tamén no cárcere de Vigo
Na actualidade estás no Centro Dramático Galego?
Si, nun proxecto moi importante para min. O CDG vai facer tres espectáculos, nun deles está Miguel Borines. Eu estou no proxecto chamado “TERCEIRO ACTO”
Fálanos de “Terceiro Acto”?
Imos contar unha historia sobre a memoria. De momento a dramaturxia estamos a facela coa nosa memoria. Vou estar acompañado por Mabel Ribera , por Belén Constenla, por Roberto Leal e por Fernando Morán. Imos estar os cinco man a man para contar unha historia sobre a memoria
Cando se vai estrear?
Con sorte o 14 de abril
Para rematar fálanos do novo espectáculo de monicreques que estades a preparar?
Vai na nosa liña. Fala da diversidade, da discapacidade e da solidariedade. Vaise chamar “A cazola de Lola”
