Cafetería Novo Bora

Dani Bora

Calidade e profesionalidade máxima a carón da nosa casa

En Bora, no lugar das Pontes, xusto a carón da ITV de Pontevedra está o Novo Bora, un local de primeira calidade que fusiona a comida de toda a vida coas innovacións máis atrevidas e exquisitas. O local está rexentado polo noso amigo Dani, un rapaz de Montecelo, de tan só 32 anos, que leva toda unha vida , desde que era un neno, como profesional do sector da hostalaría. Nós comemos alí, de camiño a Cotobade, gozamos alí e non perdemos a ocasión de coñecer mellor ao seu propietario.

Fálanos un pouco da túa historia, cando comezaches no mundo da hostalería?

Eu xa nacín nun bar, fundárono os meus avós paternos e son a terceira xeración de hostaleiros.

Como se chamaba o bar que montaron os teus avós?

Casa Lola. Aí ofrecíase menú do día e bocadillos.

Onde se situaba e como traballaba?

Estaba á beira do hospital e traballaba moi ben. Tiña un comedor enorme e por 8€ dabamos un menú cuns pratos moi abundantes.

Dicíasme que ti es a terceira xeración. Entón dos teus avós o bar pasou aos teus pais e despois ti chegaches a traballar nel?

Si, traballei alí uns 12 anos ata que nolo expropiaron por una ampliación.

Nunca quixeches facer outra cousa? A túa vida laboral comezou directamente xa na hostalería?

A verdade é que levo toda a vida nisto e gústame, nunca fixen outra cousa fóra da hostalería.

Que é o que máis che gusta?

O trato coa xente, coñecer xente fóra da túa contorna, son moitas as persoas que se coñecen neste mundo.

E o que menos che gusta?

Por desgraza, neste mundo hai xente moi mala e cando se che cruza mala xente por diante, iso é o máis amolado. Tamén teño que dicir que a xente boa compénsao.

E cando deixaches Casa Lola, xa viñeches para aquí?

Non, como xa che comentei deixamos Casa Lola porque nos expropiaron. Despois disto funme a vivir un ano a Vilagarcía, ata que decidín regresar a Pontevedra e abrín un local moi bonito na zona vella. Sígoo tendo a día de hoxepero está pechado. Tamén traballei como xefe de cociña para un obradoiro de menú do día. Con este local, o Nova Bora, levo catro meses.

Como valoras estes catro meses de percorrido?

Imos progresando de maneira moi positiva. A verdade aquí viña algún cliente que non me gustaba. A min gústame a xente seria, que che fai sentir cómodo traballar para eles, e eu procuro facelos sentir como na súa propia casa. Afortunadamente, a miña historia persoal no sector, e a historia da miña familia son un aval inmenso que fai que aos poucos esta casa , o novo Bora , se vaia convertendo no que eu desexo: un local tranquilo, familiar, cun servizo de primeira calidade a un prezo razoable no que todas as persoas que nos honren coa súa confianza se acaben sentindo moi a gusto.

Que servizos ofrecedes aquí no bar ?

A min gústame a cociña tradicional, creo que é a base de todo. Pero apaíxoname experimentar. De feito o local procura ofrecer unha mestura de comida tradicional como zorza, croquetas, luras, bocadillos e algo diferente e novo como tartar, carpacho, revoltos, etc. Temos servizos de bar e restauración

Entón ofreces un servizo de cafetería tradicional como de restaurante, non?

Si, de feito, o local ten licenza de restaurante.

Temos menú do día?

Empezamos agora a facelo este mes.

Que horario ten o local?

Abrimos ás 7:30 H da mañá e estamos en horario continuo ata ao redor das 00:30 H da noite que pechamos. Ofrecemos almorzos, comidas caseiras normais, bocadillos e o mesmo ás ceas. Todo con materias primas de primeira calidade e a uns prezos razoables.

Os sábados, por exemplo, como petisco, poñemos uns camaróns acompañando, pois a unha cervexa ou calquera outra bebida.

E facedes comidas por encargo?

Si. Podemos facer cocido, un bacallau… A comida que sexa e sempre adaptándonos ao espazo que temos no local. Podemos albergar eventos dunhas 20 persoas.

Cantas persoas traballades aquí agora mesmo?

Agora mesmo somos dous. En breve conto con incorporar a unha ou dúas persoas máis.

As túas expectativas son que isto sexa un negocio que dure no tempo?

Si, isto é un negocio con perspectivas de futuro. Mesmo teño en mente poder ampliar para acoller a máis xente, facer este proxecto máis grande se cabe.