O testamento do Galo

Manuel Alfonso Estévez. Historia viva de Fornelos da Ribeira
Manuel Alfonso Estévez

Forma parte da historia viva de Fornelos da Ribeira no 1.931 co Agro Enlace da vida campesiña, di:

Donas e señores:
Antes de subirme o poleiro,
Tendo moito coñecemento,
Deixarei o meu amigo
publicar o testamento.

Atención, pido a todos,
Porque vou a comezar,
Polo eido do Casal:

Para Celsa da Marela,
Como moza moi galana,
Deixa lle este pobre galo
o que lle veña en gana.

Para o Enriquiño da Parda
Deixa lle a peituga,
Que e o que a el le falta
E os demais, nos gusta.

Para a Pepita de Avelino,
Deixa lle as as,
Para que poida voar
En busca de seus irmás.

Para o Xosé da Patricia,
Deixa lle o pescozo,
Pero que teña coidado
Que é bocado perigoso.

Para o Abel da Pancha,
Deixa lle unha morcela,
Para que logo de limpa,
A tema sempre na adega.

Desculpade miñas polas,
As que deixo de lembrar:
Como galo, son pequeno
¡Non teño mais que deixar!

Esquecín meus señores,
Esquecinme do mellor:
Deixar para as outras pitas
O que dita o corazón.

Atención, pido señores,
Porque faltan por firmar:
Os testamentos de Verderol, Casal,
Monteagudo, Manolo do Xurreiras,
Manolo Saborido, Silverio…
E poder ser que, algún mais.

Preguntado a última hora
A este galo, de Fornelos da Ribeira,
Que lle deixa o que isto escribe:
pois só lle deixa o pico,